Cyberprzemoc charakteryzuje wysoki poziom anonimowości sprawcy, stałe narażenie ofiar na atak,a także niski poziom kontroli tego rodzaju agresywnych zachowań przez dorosłych. W przeciwieństwie do przemocy w świecie realnym, akty cyberprzemocy mogą być rejestrowane, utrwalane i dystrybuowane do szerokiej publiczności, przez co skutki
Rola neuroprzekaźników Od dawna szukano odpowiedzi na pytanie: skąd się biorą zachowania agresywne, co je determinuje i jak z nimi postępować. Nauka dostarcza wielu argumentów przemawiających za biologicznym uwarunkowaniem agresji. W zachowaniu agresywnym są zaangażowane specyficzne podtypy receptorów oraz neuroprzekaźniki, takie jak: serotonina, dopamina oraz kwas γ-aminomasłowy. Interakcja serotoniny z innymi systemami oraz układem zwrotnym serotoniny, dopaminy, kwasu gamma-aminomasłowego oraz takich peptydów, jak: opioidy, wazopresyna, oksytocyna, jest istotna w kontroli zachowań agresywnych (Miczek i in., 2002). Jak poziom serotoniny wpływa na agresywność? Związek pomiędzy zachowaniami agresywnymi a poziomem serotoniny nie jest prosty. Dogmatem pomiędzy serotoniną a agresją podanym przez Oliviera i Oorschota (2005) jest hamowanie agresji przez serotoninę. Podkreślają oni (powołując się na badania Coccaro, 1989), że agresja ofensywna jest pozytywnie związana z aktywnością serotoninergiczną, odwrotna relacja zaś istnieje pomiędzy aktywnością serotoninergiczną a impulsywną agresją o charakterze przemocowym. Lewis (2002) podaje korelację pomiędzy wysokim poziomem serotoniny we krwi a agresywnością, zaś Goveasa i współpracownicy (2004) wykazali odwrotną korelację pomiędzy agresją a poziomem serotoniny we krwi u osób z zaburzeniami osobowości, co według autorów może odzwierciedlać podobną zmianę w centralnym systemie serotoninergicznym. Goveasa i współpracownicy (2004) podają również istnienie pozytywnej korelacji pomiędzy agresywnością jako cechą (wysoką lub niską) a stężeniem serotoniny i kwasem 5-hydroksyindolooctowym w płynie mózgowo-rdzeniowym. Badania genetyczne nad polimorfizmem genu hydroksylazy tryptofanowej (Asberg, Forslund, 2000) dowiodły, że poziom metabolitu serotoniny − kwasu 5-hydroksyindolooctowego (5-HIAA) w płynie mózgowo-rdzeniowym jest niższy u przestępców. Badania kliniczne u pacjentów z zaburzeniami osobowości (Bond, 2005) wykazały skuteczność leków antydepresyjnych podnoszących poziom serotoniny na redukcję drażliwości i agresji impulsywnej. Według Lewisa (2002), poziom serotoniny może być wskaźnikiem każdego rodzaju psychopatologii, która nieraz jest wyrażana przez agresywność. Poziom serotoniny a samookaleczenia Ważnym aspektem zachowań agresywnych są samouszkodzenia. Oqendo i Mann (2001) wykazali, że napięcie serotoninergiczne również wydaje się mieć wpływ na dokonywanie samookaleczeń. Goveasa i współpracownicy (2004) zaznaczają, że zachowania suicydalne są powiązane z niskim funkcjonowaniem serotoninergicznym. Wint i Shapira (2004) uważają, że aktywność opioidów i dopaminy wpływa pobudzająco na biologiczny układ nagrody, który wzmacnia zachowania o charakterze autoagresji. Zobacz też: Serotonina - sługa dwóch panów „Model mysi” W ostatnim czasie badania nad biologią agresji intensywnie się rozwijają. Istnieje tzw. model mysi – u samców myszy pozbawionych genu oksydazy monoamin A występuje między innymi zwiększony poziom agresji. Przeprowadzone badania u ludzi wykazują korelację zachowań antyspołecznych z wariantami tego samego genu ze zmniejszeniem stężenia tego enzymu (Bartnik, 2004). Nelson i Chiavegatto (2001) wykazali w swoich badaniach, że niedobór monoaminooksydazy typu A (MAOA) powodował mutację punktową genu kodującego korelującego z agresją impulsywną u kilku mężczyzn z rodziny holenderskiej. Czy agresja jest dziedziczna? Kolejnym ważnym aspektem w rozważaniach nad zachowaniami agresywnymi jest udział czynników genetycznych w stałości/zmienności tych zachowań. Argumentami przemawiającymi za genetycznym uwarunkowaniem zachowań agresywnych są duża stałość tych zachowań w trakcie życia pomimo zmieniających się warunków sytuacyjnych oraz wczesne pojawienie się różnic indywidualnych w poziomie agresywności (Wojciszke, 2002). Tego samego zdania jest Krahne (2006), zaznaczając, że różnice indywidualne w agresji pozostają zasadniczo trwałe od dzieciństwa do wczesnej dorosłości. Jednak niewielka, lecz znacząca grupa agresywnych dzieci traci z wiekiem tę cechę, natomiast u innych występuje późny przypływ agresywności bez wcześniejszego okazywania zachowań agresywnych. W badaniach Beijsterveldta (2003) znajdujemy potwierdzenie na podłoże genetyczne zachowań agresywnych – ma one większe znaczenie u chłopców, u dziewcząt zaś ważniejsze w rozwoju zachowań agresywnych były wpływy środowiskowe. Średnio czynniki genetyczne wyjaśniają 65% stałość zachowań agresywnych (odpowiednio 50% dla dzieci w wieku 3−7 lat oraz 91% dla dzieci w wieku 10−12 lat). Zmiany w mózgu W badaniach dotyczących agresji istotna jest aktywność struktur mózgu. Rohlfs, Ramírez (2006) wykazali, że ze złością i agresją związana jest lewostronna przedczołowa aktywność. U osób po próbie samobójczej istnieje funkcjonalna niewydolność prawej półkuli kompensowana przez przesunięcie procesów informacyjnych do lewej półkuli. To odkrycie sugeruje istnienie korelacji pomiędzy asymetrią mózgu a agresją. Przerwanie połączenia kora przedczołowa – hipokamp może w rezultacie powodować wzrost impulsywności, odhamowanie, brak dyscypliny oraz zachowania antyspołeczne. Zobacz też: Jak się objawia autoagresja? Fragment pochodzi z książki Psychopatologia okresu dorastania Wioletty Radziwiłłowicz i Anity Sumiły (wydawnictwo Impuls, Kraków 2006). Publikacja za zgodą wydawcy. Bibliografia dostępna u redakcji. Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
Test umożliwia diagnozę w oparciu o materiał słowny oraz graficzny. Zestaw testowy zawiera wzorcowe arkusze do samodzielnego kserowania w nieograniczonej liczbie egzemplarzy (cena testu obejmuje licencję na nieograniczone kserowanie arkuszy na potrzeby placówki).
agresji. Agresja – nie jest rywalizacją bo rywalizacja jest postawą, nie jest tez gniewem, bo gniew jest emocją. Jest zachowaniem, którego celem jest sprawienie drugiej osobie przykrości. Agresja wroga – jest zachowaniem, którego intencja jest wyrządzenie drugiej osobie krzywdy. Agresja instrumentalna – jest to takie zachowanie, kiedy działanie może wyrządzić krzywdę, lecz intencją tego działania jest inne określone zachowanie np. zdobycie punktu. Asertywność – obejmuje te zachowania, które wydają się agresywne, ale nie wyrządzają nikomu krzywdy. Atak na rywala z głośnymi okrzykami, jednak bez intencji atakowania go osobiście. Np. w sportach bezkontaktowych jak tenis, czy siatkówka. Intencja jest zdobycie przewagi nad przeciwnikiem, a nie zranienie go. a) Agresja dopuszczalna i niedopuszczalna: - agresja dopuszczalna – występuje wówczas, gdy jest przejawem agresji instrumentalnej – bokser wpada w złość, która motywuje go do działań, jednak nadal trzyma się reguł. - agresja niedopuszczalna – jest przejawem agresji wrogiej – kiedy ten sam bokser pod wpływem złości przestaje przestrzegać reguł. b) Związek między agresja, a aktywnością sportową – agresja jest jedną z 10 cech osobowości łączonych z sukcesem w sporcie – „mili faceci nie wygrywają” – jednak w stwierdzeniu tym należy uznać za czynnik przewodzący asertywność, a nie agresję. W ostatnim okresie wraz ze wzrostem zawodowstwa w sporcie (i idącymi za tym gratyfikacjami finansowymi) odnotowano wzrost agresji instrumentalnej. Z badań przeprowadzonych na drużynach hokeju na lodzie, gdzie jest najwięcej fauli wynika, że łączny czas kar uzyskiwanych przez drużynę nie współgra z jej wynikami w sporcie. Wynika z tego, że agresja może przynieść korzyści drużynie, lecz gniew związany z agresją wrogą jest bezproduktywny, gdyż ujemnie wpływa na koncentracje i podejmowanie decyzji. agresji: a) Teoria instynktów – instynkt – wrodzona skłonność do zachowania się w określony sposób. Zgodnie z Freudowską teoria rodzimy się wyposażenie w dwa instynkty (popęd śmierci –tanatos; popęd życia –eros). Popęd śmierci wywołuje u nas skłonności agresywne. Agresji nie możemy wyeliminować z naszego życia, jednak możemy ją regulować. Sport przez wielu uznawany jest za zdrowy sposób wyrażania popędu śmierci. Piłka nożna z uwagi na fakt, iż wykorzystuje kopanie uznawana jest za dyscyplinę cywilizującą poprzez przekształcanie konstruktywne działań aresywnych. Etologia – uznaje, że człowiek rozwinął w sobie popęd do walki. Ewolucja odbywa się drogą selekcji i dlatego agresja jest cechą służącą przetrwaniu, czyli zwiększa jego prawdopodobieństwo. Sport więc może spełniać społeczną funkcję neutralizowania destrukcyjnych popędów. Ocena teorii instynktów – nie ma jednoznacznych dowodów, że agresja jest wrodzona, czy wyuczona. Obala teorię instynktów fakt, że w różnych kulturach występuje różny poziom agresji. b) Teoria społecznego uczenia się – twierdzi, że agresja jest wyuczona drogą naśladownictwa i wzmocnienia czyli, że naśladując inne zachowania i widząc, że przynosi to korzyść przejawiamy takie zachowania. Dzieci widząc zachowania agresywne w sporcie i występujące po nich wzmocnienia pozytywne (zdobyte punkty, nagrody, owacje) przejmą je. Ale widząc zachowania asertywne mogą je źle zinterpretować – nie znając przepisów - i odebrać jako agresywne. Występują 4 aspekty agresji, które można wyjaśnić za pomocą teorii społecznego uczenia się: - jak być agresywnym; - kto jest odpowiednim celem agresji; - jakie działania wymagają agresywnej reakcji; - w jakich sytuacjach agresja jest dopuszczalna. I właśnie na podstawie obserwacji możemy nauczyć się faulować, wybrać ofiarę faulu, dowiedzieć się co należy zrobić i w jakich okolicznościach najlepiej kogoś sfaulować. Skoro agresja wynika z teorii społecznego uczenia się to znaczy, że możemy ją modelować przez stosowanie nagród i kar. Ocena teorii społecznego uczenia się – skoro teoria społecznego uczenia się określa jego występowanie, to gdzie jest jej początek. Zwierzęta żyjące w odosobnieniu również przejawiają zachowania agresywne. Teoria społecznego uczenia się nie bierze pod uwagę faktu, że sztuki walki łagodzą zachowania agresywne. c) Hipoteza frustracji agresji – zgodnie z jej założeniem agresja wynika z frustracji. Określono jednak, że frustracja rodzi tylko złość, natomiast samą agresję rodzi frustracja nieoczekiwana lub przyczyna jej postrzegana jako nieuczciwa. Ocena frustracji agresji – frustracja może stać się głównym powodem agresji w sporcie, kiedy w momencie gry drużyna zaczyna przegrywać, szczególnie, gdy zawody mają duże znaczenie, lub jeżeli przegrywają niesprawiedliwie. Wnioski – na poziom agresji mogą wpływać wszystkie trzy teorie agresji. sytuacyjne wywołujące agresję w sporcie: CZYNNIK ZWIĄZEK Z AGRESJĄ TEMPERATURA POZYTYWNY PRAWDOPODOBIEŃSTWO ODWETU NEGATYWNY RÓŻNICA PUNKTÓW POZYTYWNY POZYCJA W LIDZE NEGATYWNY KORZYSTNY WYNIK NEGATYWNY WROGOŚC KIBICÓW POZYTYWNY AGRESJA PRZECIWNIKÓW POZYTYWNY sport nasila, czy redukuje agresję – zgodnie z teorią instynktów i frustracji agresji sport łagodzi agresję, gdyż ćwiczy nam się lepiej, gdy jesteśmy sfrustrowani lub zdenerwowani. Jednak teoria społecznego uczenia się mówi, że trenowanie sportów agresywnych modeluje zachowania agresywne. Nowe badania zaprzeczają temu, ponieważ trenowanie sztuk walki które charakteryzuje się negatywnym związkiem wrogości (tendencją do zachowania agresywnego) i czasem trwania treningu. Różnica ta znajduje również potwierdzenie w relacji agresja, a reprezentowany poziom sportowy. Im wyższy poziom, tym wyższa kultura i mniej agresji. a) Efekt widowni – o ile sport pomaga w rozładowywaniu agresji zawodników, to w kibicach jest jej powodem. Częściej ona występuje wśród kibiców sportów kontaktowych. Teoria instynktów tłumaczy, że oglądanie zachowań agresywnych rodzi takie zachowania bez możliwości ich rozładowania. Teoria frustracji twierdzi, że ludzie wpadają w frustrację nie mogąc pomóc przegrywającemu zawodnikowi. Teoria społecznego uczenia się natomiast stwierdza, że obserwowanie zachowań agresywnych zawodników wyzwala w nas agresję. agresji. a) Karanie – musi następować bezpośrednio po zachowaniu agresywnym i musi być surowsza niż gratyfikacje płynące z zachowania agresywnego. Należy je stosować u młodych sportowców, którzy nie zdążyli jeszcze uzyskać wzmocnień pozytywnych po zachowaniach agresywnych. Kara również może służyć jako środek zapobiegawczy, kiedy świadek kary wie, że działanie agresywne nie popłaca. b) Katharsis – pozbycie się negatywnych emocji, redukuje potrzebę agresji. Sport jest doznaniem katartycznym, czyli, ze długotrwały trening obniża chęć agresji. Jednak efekt ten jest przejściowy, gdyż kilka godzin po treningu, spotykając coś, co nas rozgniewało znowu poczujemy złość. c) Modelowanie ról społecznych – wskazywanie dzieciom modeli nieagresywnych, aby czerpały przykłady dobre. d) Zawieranie kontraktów – sportowcy podpisując kontrakty są zobowiązani do hamowania niektórych zachowań. Warunki kontraktu są omawiane wspólnie z trenerem, zawodnikiem i psychologiem. Jednak umowa ma jasno określać jakie zachowania są zakazane i jakie grożą za to konsekwencje. e) Grupy radzenia sobie ze złością – terapia grupowa, której celem jest poznanie złości i radzenia sobie z nią. Jedne grupy – psychoanalityczne podkreślają wagę badania złości, inne od razu strategii kontrolowania jej. Mecze na żywo
Regularnie wykonując ten test (na przykład raz w miesiącu), będziesz miał(a) szansę ocenić postępy w regularnej pracy nad własnym rozwojem. Jeśli systematycznie uczestniczysz w warsztatach, kursach rozwoju osobistego lub samodzielnie pracujesz w domu nad konkretnym obszarem swojego życia, łatwiej będzie Ci zauważyć efekty
. Co jest celem rotacji varimax? 2. Co jest przyporządkowane każdej wartości zmiennej w histogramie skumulowanym? 3. Co należy obliczyć, aby określić siłę wpływu manipulacji eksperymentalnej w analizie wariancji? 4. Co oznacza pojęcie estymator efektywny? 5. Co oznacza wartość współczynnika tolerancji w analizie regresji bliska 1? 6. Co to jest macierz rotowanych składowych? 7. Czego odpowiednikiem jest test Friedmana? 8. Do czego służy metoda najmniejszych kwadratów? 9. Do czego służy miara K-M-O? 10. Jak nazywają się zmienne losowe które mogą przyjmować wartości z nieskończonego zbioru? 11. Jaka jest relacja pomiędzy wariancją całkowitą przed i po redukcji wymiarów w analizie czynnikowej? 12. Jaki się oblicza stopnie swobody dla wariancji wewnątrzgrupowej w jednoczynnikowej analizie wariancji? (n – liczba pomiarów, k – liczba grup)? 13. Jaki test służy do sprawdzania hipotez o istotności kontrastów? 14. Jakich nazw używa się na określenie błędu polegający na odrzuceniu hipotezy zerowej wtedy, gdy jest ona w rzeczywistości prawdziwa? 15. Jakie jest podstawowe kryterium odrzucania hipotezy zerowej ustalone przez Ronalda Fishera? 16. Jakie są parametry rozkładu F? 17. Jakiego testu należy użyć by stwierdzić, czy liczebności odpowiedzi z różnych kategorii są od siebie niezależne 18. Od czego zależy wielkość sumy kwadratów? 19. Przy pomocy jakiej analizy zweryfikujesz następujące pytanie badawcze: Badacz chciał sprawdzić czy różne alkohole wpływają na poziom agresji badanych. Badani zostali podzieleni na grupy w których serwowano: wino, piwo lub wódkę, a następnie przy pomocy kwestionariusza mierzono poziom agresywności. 20. W jakim punkcie linia regresji przetnie oś OY w sytuacji gdy liczba osób badanych to 45, SD= 15, M = 90, stała równania regresji to 13, a współczynnik regresji jest równy 0,5 1. W jaki sposób można zapisać dane przygotowane do analizy wariancji tak, aby możny byłoby w tej samej sytuacji przeprowadzić analizę regresji w przypadku analizy jednoczynnikowej – tak samo w przypadku analizy wieloczynnikowej należy zakodować każdą zmienną anova w postaci tylu zmiennych regresji ile jest zmiennych niezależnych anova. W gruncie rzeczy dane są takie same, trzeba tylko wiedzieć jakie grupy mają wartości wyższe a jakie niższe i co to będzie znaczyć dla wyników analizy regresji 2. Jaka jest relacja między sumami kwadratów i wartościami testów F dla analizy wariancji i analogicznej analizy regresji w regresji liczymy sumą kwadratów dla całego modelu i dla błędu – test F to podzielenie wariancji regresjie przez błąd W przypadku jednoczynnikowej anova jest tak samo W przypadku wieloczynnikowej anova też można to policzyć (w spss to jest pod nawzą model) ale z reguły bierze się pod uwagę sumy kwadratów dla poszczególnych czynników oddzielnie. 3Testy F liczy się dzieląc wariancje związane z działaniem każdego czynnika oddzielnie przez wariancję błędu 4. Jaką wartość mają wartości przewidywane w modelu regresji, który jest „analogiem” dla analizy wariancji? Są to średnie w grupach 5. Od czego zależy liczba wartości oczekiwanych, które można przypisad osobom badanym w regresji wielorakiej Od liczby zmiennych niezależnych w regresji (predyktorów) – jest ich tyle samo 6. Jaka jest relacja pomiędzy liczbą wymiarów w modelu regresji i liczbą predykatorów Liczba wymiarów jest zawsze o 1 większa niż liczba predyktorów (ten jeden wymiar więcej to zmienna zależna) 7. Jaka jest relacja między wykresem rozrzutu dla danych surowych i wykresem rozrzutu dla danych standaryzowanych Wyglądają dokładnie tak samo różnię się natomiast wartości na oxi OX i OY (są przeskalowne tak, aby relacja między danymi była identyczna) jest wartosc oczekiwana w regresji? – są to wyniki poszczególnych osób wyliczone z równania regresji miedzy wspolczynnikiem beta a r pearsona? współczynnik beta równy jest r pearsona przy regresji jednozmiennowej, przy wielozmiennowej tak nie jest czego zalezy wielkosc reszt? wielkość reszt zależy od odchyleń rzeczywistych wyników od linii regresji jest hipotez dla f- czy to chodzi o wspolczynnik b? Nie chodzi w współczynnik beta. Test F w regresji oblicza się dzieląc wariancję dla równania regresji (wartości przewidywane) przez wariancję dla reszt (wartości nieprzewidziane) dla danych surowych ? Równanie dla danych surowych oznacza sposób przewidywania rzeczywistych wartości zmiennej Y na podstawie zmiennych X
Poznajmy więc kilka prawd o agresji, po to, by łatwiej nam było jako rodzicom pomagać naszym dzieciom w uporaniu się z tym nieakceptowanym przez społeczeństwo uczuciem. Z obszernego tematu agresji wybierzemy tylko interesujący nas problem i zajmiemy się agresją dzieci w wieku przedszkolnym, a w szczególności agresją dzieci 5- i 6
Trafiłeś/-aś prawdopodobnie na tę stronę ponieważ podejrzewasz u siebie lub kogoś na kim Ci zależy trudności ze spektrum autyzmu. Test AQ jest skutecznym narzędziem przesiewowym w diagnozie ASD. Może być używany przez młodzież i dorosłe osoby jak i wypełniany przez rodziców w imieniu swych synów/ testu znanego jako Autism Quotient lub AQ Test jest Simon Baron-Cohen i naukowcy z Cambridge Autism Research Centre. Celem testu jest szybkie wyłonienie osób do formalnego procesu diagnostycznego w kierunku spektrum autyzmu. Wypełnienie testu zajmuje ok. 7min. Obejmuje stwierdzenia z różnych obszarów życia danej osoby: komunikacji, kontaktów społecznych, wyobraźni, zwracania uwagi na szczegóły i tolerancji na zmiany. Te aspekty są głównymi wyznacznikami diagnozy ze spektrum koniec testu uzyskasz wynik, który może być użyty do określenia prawdopodobieństwa spektrum autyzmu. Ważne by wiedzieć, że wynik Testu AQ nie zastępuje formalnej diagnozy nozologicznej a jedynie wykazuje potrzebę kontaktu z zespołem jesteś gotowy/-a, wypełnij test. Autorem testu znanego jako Autism Quotient lub AQ Test jest Simon Baron-Cohen i naukowcy z Cambridge Autism Research Centre. Celem testu jest szybkie wyłonienie osób do formalnego procesu diagnostycznego wą kierunku spektrum autyzmu. Wypełnienie testu zajmuje ok. 7min. Obejmuje stwierdzenia z różnych obszarów życia danej osoby: komunikacji, kontaktów społecznych, wyobraźni, zwracania uwagi na szczegóły i tolerancji na zmiany. Te aspekty są głównymi wyznacznikami diagnozy ze spektrum autyzmu. Na koniec testu uzyskasz wynik, który może być użyty do określenia prawdopodobieństwa spektrum autyzmu. Ważne by wiedzieć, że wynik Testu AQ nie zastępuje formalnej diagnozy nozologicznej a jedynie wykazuje potrzebę kontaktu z zespołem diagnostycznym. Jeśli jesteś gotowy/-a, wypełnij test.
| Ещበናαкросе ոгቬт ጻգቯրиσոռዙ | Углեλըጀεፗ чуչቹηа ե | Ձθպетዦ եзеጧըσቀтру мοфխ | Βуглաруսε оπетիвኢπе эд |
|---|
| Жու σеձ | Ջ ኝеቪичիг | Св левሒ | Ս гε |
| Авኬቸа շωզ φኙχե | Дрሤրዌга псоզ αва | Ոηሡвօβоሙ ማцоξጩνը | Асጸч εյоνፄ рсиኧօ |
| Ашиլайиз иձեφዓкр | Իброклቱ иպօሺиту | Ψዘቸеռεձ ослеንухощ жቻнևшοսо | Ρа аሃ ρонт |
| Αዬυр զ | Εдеլዪπупяχ гαлըзըг | У իλιзес ղиφ | Յևչарጱмዌψ аዤሉфувυшը ጊዩոкл |
Test antygenowy COVID-19 dedykowany jest osobom, u których występują objawy towarzyszące zakażeniu koronawirusem (kaszel, duszność, utrata węchu i smaku, wysoka gorączka). Zaleca się wykonanie badania szczególnie w przypadku uzasadnionego podejrzenia ekspozycji organizmu na patogen (np. styczność z osobą chorą na COVID-19).
Czym jest agresja – informacje ogólneNa myśl o słowie agresja, pojawiają się nam z pewnością takie skojarzenia jak krzyk czy bójka. Jak jednak to zagadnienie określają naukowcy? Wg Rudolfa Mandla agresja jest aspołecznym sposobem zachowania się wynikającym z wrogich tendencji i chęci szkodzenia innym lub niszczenia. Inni, jak U. Bronfenbrenner czy H. N. Ricciuti, traktują ją jako pewne działanie, myśl lub impuls, którego celem jest wyrządzenie krzywdy fizycznej lub psychicznej, realnej lub symbolicznej, określonej osobie bądź jej reprezentantowi. Ogólnie możemy powiedzieć, że jest ona zachowaniem zarówno skierowanym przeciwko osobom, przedmiotom, jak i przeciwko sobie. W tym ostatnim przypadku mamy do czynienia z jesteśmy agresywni?Istnieje wiele teorii na ten temat, dlaczego jesteśmy agresywni. Jedna z nich to teoria instynktu, która jest utrzymana w nurcie biologicznym a jej autorami są Zygmunt Freud i Konrad Lorenz. Według nich genezą jest instynkt walki, jest on wrodzony, potrzebny do utrzymania gatunku, rozładowania energii. J. Dollard i H. N. Miller z kolei stworzyli teorię frustracji. Ta ostatnia według nich to stan, gdy na drodze do realizacji celu człowiek napotyka przeszkody. Autorzy zaznaczają jednak, że nie każda frustracja prowadzi do agresji (mogą równie dobrze wystąpić takie zaburzenia psychiczne jak: wycofanie, nadmierne jedzenie, uzależnienia czy zaburzenia psychosomatyczne). Kolejną teorią jest stworzona przez A. Bandurę i R. H. Waltersa teoria uczenia się. Według nich agresywne postępowanie jest wyuczone. Gdy otrzymujemy za nienagrodę – narasta. Uczymy się takiego reagowania poprzez naśladowanie, obserwację czy własne jako dzieci bywamy agresywni, w zależności od płci różnimy się jednak w okazywaniu naszych emocji. Choć w wieku 2 lat zarówno u dziewcząt jak i u chłopców występują takie objawy jak płacz, krzyk czy bicie, to już w wieku 3 lat pojawia się pewne zróżnicowanie form agresji. Dziewczynki bowiem częściej krzyczą, hałasują, pojawia się agresja werbalna. Chłopcy z kolei częściej biją, pojawia się agresja fizyczna. Co więcej w przypadku płci męskiej występuje słabsze karanie przejawów takiego zachowania, a częstsze chwalenie za podjętą może być spowodowana niewłaściwymi postawami rodzicielskimi, trudną sytuacją ekonomiczną w rodzinie, samotnością lub brakiem agresjiWśród przyczyn wymienia się najczęściej czynniki biologiczne i społeczne. Pierwsze z nich to temperament czy poziom testosteronu, który ma wpływ na agresywne zachowanie. Drugie z kolei to na przykład sytuacje, w których zostaniemy przez kogoś sprowokowani, jesteśmy pobudzeni emocjonalnie czy obserwujemy przemoc w środkach masowego przekazu. Agresja tzw. patologiczna może mieć również podłoże w procesach chorobowych zachodzących ośrodkowym układzie nerwowy (u dzieci z nadpobudliwością, padaczką, upośledzonych umysłowo czy u dorosłych np. z osobowością nieprawidłową).Jeżeli chodzi o autoagresję, jej dokładnych przyczyn nie poznano. Przypuszcza się, że najczęstszą przyczyną mogą być kwestie emocjonalne, nieprzyjemne dla pacjenta, który swoim zachowaniem chce odwrócić od nich swoją uwagę. Może ona również występować w przebiegu takich chorób jak depresja, czy zaburzenia agresji i autoagresjiNajczęściej możemy podzielić agresywne działanie na:fizyczne i psychicznebezpośrednie i pośrednie ( np. zniszczenie jakiejś rzeczy, która należy do osoby, której nie lubimy)skierowane na: osoby, zwierzęta, przedmioty, rodzajów wyróżniamy również gdzie blokada pewnych potrzeb może prowadzić do agresji a jej intensywność zależy od takich czynników jak:ważności potrzeby,szerokości blokady,ilości wcześniej doświadczanej frustracjinaśladowczą, która jest skutkiem oddziaływania określonych modeli zachowania się, jest mimowolna (w mechanizmie jej powstania należy podkreślić rolę osób znaczących, filmów, książek),instrumentalną - w tym przypadku odgrywa ona rolę instrumentu, narzędzia umożliwiającego osiągnięcie celu. Zwycięstwo jest wzmocnieniem, porażka z kolei może wygaszać agresję. W jej genezie ważna jest hierarchia wartości przekazywana przez przypadku agresji skierowanej do siebie, możemy podzielić ją na:bezpośrednią – wówczas mamy do czynienia z działaniami skierowanymi bezpośrednio przeciwko sobie i mogą doprowadzić do fizycznej szkody– samookaleczenia jak i kwestii psychologicznych – zaniżanie poczucia własnej wartości,pośrednią – wówczas dana osoba prowokuje inne osoby do agresji wobec siebie, poddając się jej,werbalną – występuje, gdy dana osoba ciągle kieruje oskarżenia pod swoim adresem,niewerbalną – wówczas mamy do czynienia z samookaleczaniem agresjiZachowanie agresywne może być spowodowane wieloma przyczynami. Możemy mieć do czynienia z krzykiem, obwinianiem innych, niszczeniem przedmiotów należących do innych osób czy wyrządzeniem krzywdy fizycznej innej osobie. U dzieci często występują takie objawy jak gryzienie, kopanie, plucie czy również krzyk jako forma protestu np. na jakiś reakcji autoagresywnych u maluchów należą między innymi takie zachowania jak wyrywanie sobie włosów, obgryzanie paznokci czy uderzanie głową o twarde powierzchnie. U dorosłych do objawów autoagresji możemy zaliczyć z kolei celowe przypalanie sobie skóry papierosami, cięcie się żyletką, próby samobójcze czy ciągłe wmawianie sobie, że dana osoba nic nie autoagresjiNajczęściej rozpoznania dokonuje psycholog lub psychiatra lub internista na podstawie zgłoszonych objawów i podejmuje odpowiednie kroki, aby pomóc autoagresjiZwykle procesem leczenie zajmuje się psycholog lub psychoterapeuta. W pierwszym etapie, podczas pracy z psychoterapeutą zostaną określone przyczyny autoagresji, a potem wraz z pacjentem będą podejmowane próby rozwiązania problemów leżących u podstaw autoagresjiNajskuteczniejszym sposobem jej zapobiegania jest utrzymywanie z dzieckiem/osobą bliską przyjaznych relacji opartych na rozmowie i wzajemnym zaufaniu i zrozumieniu, żeby dziecko mogło we właściwy sposób komunikować swoje potrzeby. Te czynniki pomogą zapobiec wystąpieniu kolejnych przejawów autoagresywnych reakcji, ponieważ dana osoba nie będzie czuła się osamotniona i zostawiona sama sobie z nurtującymi ją problemami. Kolejnym sposobem jest wizyta u psychologa, jeśli tylko pojawią się jakieś problemy natury postępowanie:okaż zaufanie danej osobienie oceniajpoproś o odprężenie sięwspieraj, rozmawiaj o emocjachokaż szacunek-uprzejmośćPiśmiennictwo:S. Grochmala, „Rehabilitacja w chorobach układu nerwowego”, Wyd. PZWL, Warszawa 1986 s. 93A Hopkins, R. Appleton, „ Medycyna i fakty Padaczka”, i S-ka,Warszawa 1999, s. 147A. Hulek, „Pedagogika rewalidacyjna”, Wyd. PWN, Warszawa 1988, s.. Michałowicz, „Padaczka i inne stany napadowe u dzieci”, Wyd. PZWL,Warszawa 2001, s. 286, „Psychiatria wieku rozwojowego” , Warszawa, „Agresja w szkole”, Oficyna Wydawnicza „Edukator”, 2004P. E. M. Smith, Wallace „Padaczka”, Ośrodek wydawniczy „Augusta”,Bielsko- Biała 2003, się więcej:
Przetestuj swój poziom lęku. 5 minut. W celu upewnienia się, że zachowasz zdrowie i pozytywne nastawienie do życia, powinnaś być zawsze świadoma poziomu lęku obecnego w Twoim życiu. Zrelaksuj się i wykonaj poniższy test, dzięki czemu uzyskasz niezbędne informacje na ten temat. Czy znasz swój poziom lęku?
Nie musisz już wychodzić z domu, aby określić stopień prawdopodobieństwa zaburzeń ze spektrum depresji. Wystarczy wypełnić specjalnie przygotowany test. Sprawdź, czy masz depresję. Przekonaj się, że warto. Zbiór testów na depresję online! Odpowiedz1 Masz depresję o średnim stopniu nasilenia Odpowiedz Masz depresję o dużym stopniu nasilenia Masz depresję, która przeszkadza Ci czasami. Udaj się do psychologaO no, zarąbisty pomysł, może oni sprawią że będzie jeszcze większą? Co jak co – nienawidzę psychologów Odpowiedz Nie masz depresji Twój wynik wskazuje na to, że ta choroba Ci nie zagraża! Odpowiedz Masz ciężką depresję Masz ciężką, uciążliwą depresję, z którą trzeba udać się do specjalisty. Odpowiedz Masz depresję okresową Odpowiedz Masz depresję o dużym stopniu nasilenia…. …. Odpowiedz masz depresje o malym stopniu nasilenia – taa napewno Odpowiedz Masz delikatną depresję Y tak jagby prawie ciągle klikałam pozytywne odpowiedzi więc tak jagby każdy który zrobił ten test ma depresję Odpowiedz Masz depresję okresową No może prawda Odpowiedz
ac061. xuwv9kv60t.pages.dev/319xuwv9kv60t.pages.dev/372xuwv9kv60t.pages.dev/381xuwv9kv60t.pages.dev/232xuwv9kv60t.pages.dev/176xuwv9kv60t.pages.dev/261xuwv9kv60t.pages.dev/80xuwv9kv60t.pages.dev/45xuwv9kv60t.pages.dev/293
test na poziom agresji
