Zasady leczenia chorych na raka piersi ustala się na podstawie stopnia zaawansowania choroby i biologicznego podtypu raka piersi. Większość pacjentek przed i/lub po leczeniu operacyjnym otrzymuje leczenie systemowe obejmujące chemioterapię, leczenie hormonalne, anty-HER2 lub anty-CDK4/6.
Najnowsze doniesienia naukowe z kongresu ASCO dotyczące 3-letnich przeżyć z badania klinicznego fazy III PACIFIC u chorych w III stadium zaawansowania nieoperacyjnego, niedrobnokomórkowego raka płuca (NDRP) leczonych lekiem Imfinzi (Durwalumab) przynoszą nadzieję dla chorych. Po trzech latach przy życiu pozostaje 57% pacjentów leczonych Durwalumabem, w porównaniu z 43,5% w grupie otrzymującej placebo zamiast badanego leku. Badanie PACIFIC jest pierwszym badaniem z zastosowaniem immunoterapii, w którym wykazano 3-letni czas przeżycia całkowitego chorych z nieoperacyjnym, miejscowo zaawansowanym NDRP. Przełomowa terapia, o której mowa dotyczy chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca, stanowiących około 85% przypadków wszystkich raków płuca. Znaczna część chorych diagnozowana jest w III lub późniejszym stadium rozwoju choroby, a więc bardzo późno. Od ponad 10 lat pomimo wielu badań dotyczących optymalizacji metod terapii, wyniki leczenia chorych na nieoperacyjnego, miejscowo zaawansowanego NDRP pozostawały niezmienione. Chorzy leczeni byli radioterapią połączoną z chemioterapią. Najlepsze rezultaty przynosi jednoczasowa radiochemioterapia, będąca obowiązującym standardem terapii tego rodzaju chorych. Na tym etapie kończyła się wiedza lekarzy o tym, jak można pomóc choremu, jak go wyleczyć, pozostawała tylko obserwacja. Aż wreszcie przyszedł przełom: We wrześniu 2018 r. została zarejestrowana w Europie przełomowa terapia – lek Durwalumab (Imfinzi), wskazany do stosowania jako terapia konsolidująca po jednoczasowej radiochemioterapii. Jest to pierwsza immunoterapia w leczeniu miejscowo zaawansowanego nieoperacyjnego NDRP w stadium III, z intencją całkowitego wyleczenia. W badaniu rejestracyjnym wykazano, że lek o 11 miesięcy wydłuża czas wolny od progresji choroby oraz zmniejsza ryzyko śmierci o 32%. Na ASCO 2019 ogłoszono najświeższe dane dotyczące 3-letnich przeżyć: 57% pacjentów pozostaje przy życiu po trzech latach w porównaniu z 43,5% w grupie kontrolnej. Jaka jest sytuacja chorych w Polsce? Trwają starania o refundację tej terapii dla polskich pacjentów. Ogromnie ważny jest aspekt leczenia pacjenta zgodnie ze standardami światowymi, czyli przed podaniem terapii konsolidującej durwalumabem pacjent powinien być leczony jednoczasową radiochemioterapią. Niestety ze względu na różnego rodzaju ograniczenia systemowe spośród ok. 1500 chorych w Polsce, którzy rocznie mają wskazanie do jednoczasowej radiochemioterapii, rocznie tylko około 250 osób faktycznie ją otrzymuje. Źródło: AstraZeneca Prezentacja prof. dr hab. n. med. Macieja Krzakowskiego przedstawiona na konferencji "Diagnostyka i leczenie raka płuca – obecnie i prognozy na przyszłość"
Rak współistniejący z ciążą to wciąż tabu. Istnieje przekonanie, że ciąża może zaszkodzić chorej na nowotwór matce, a chemioterapia negatywnie wpłynie na zdrowie dziecka. W rzeczywistości, skuteczne leczenie onkologiczne może być obecnie prowadzone bez szkody dla dziecka, jednak wymaga ono szybkiej diagnozy i profesjonalnej
Diagnoza choroby nowotworowej rodzi wiele pytań i wątpliwości nie tylko w samej osobie chorej ale również w bliskich znajdujących się w jej otoczeniu. Odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania mogą być oczywiste dla osoby postronnej, jednak z pewnością inaczej jest jeśli tak trudna życiowa sytuacja jaką jest choroba nowotworowa dotknie nas bezpośrednio. Spis treści1 Bliska osoba jako pierwsza poznała diagnozę2 Jak wspierać osobę chorą na raka?3 Pytania o samopoczucie4 Czy okazywać swoją bezsilność, strach?5 Spełnianie życzeń chorego?6 Rozmowy o umieraniu, śmierci, pogrzebie7 Czy przytulanie i dotyk są wskazane?8 Rozmowy o przyszłości9 Negatywne wypowiedzi chorego10 Chory skarży się na dolegliwości bólowe11 Informacje w sieci Bliska osoba jako pierwsza poznała diagnozę „Rak” – dowiedziałeś się o chorobie bliskiej Ci osoby zanim jeszcze ona sama została o niej poinformowana. W takiej sytuacji wiele osób zadaje pytanie czy przekazywać smutne wieści czy pozwolić żyć możliwie jak najdłużej w nieświadomości. Przeważająca większość osób na pytanie czy chciałaby zdawać sobie sprawę ze stanu swojego zdrowia odpowiada, że tak. Od strony etycznej więc nie mamy prawa decydować za kogoś w jaki sposób będzie walczył z chorobą, i jak spędzi ostatnie miesiące czy tygodnie swojego życia. Należy więc przekazać informację. Powinniśmy jednak odpowiednio się do tego przygotować, zrobić to taktownie i zarezerwować więcej czasu aby okazać wsparcie, zrozumienie i móc odpowiedzieć na rozmaite pytania. Jak wspierać osobę chorą na raka? Skupmy się na szczerości, obecności i oczekiwaniach osoby chorej. Warto pytać w czym możemy pomóc. Nieustanne powtarzanie, że wszystko będzie dobrze, nie ma większego sensu, gdyż osoba chora, umierająca nie oczekuje aby ją zwodzić i oszukiwać, nie potrzebna jest jej nieprawdziwa nadzieja tylko realne wsparcie. Najważniejsza jest więc obecność, jak również nie ukrywanie własnych emocji. Pytania o samopoczucie Pytanie o to jak się czuje chory słyszy nieustannie zarówno od personelu medycznego jak i wszelkich bliskich i znajomych. Wielu z nas nie lubi pytania „co słychać’ bo właściwie nie wiemy jak na nie odpowiedzieć. Podobnie kłopotliwe jest pytanie „jak się czujesz’. Osoba chora czasem sama precyzyjnie nie potrafi na nie odpowiedzieć a ciągłe jego powtarzanie irytuje i męczy. „rodzina musi być silna i samodzielnie radzić sobie w chorobie” Nic bardziej mylnego. Z chorobą nowotworową walczy się zwykle bardzo długo więc wszelkimi siłami jakie posiadamy należy mądrze gospodarować. Szczelne zamykanie się w rodzinie niejako jak w kamiennej kuli i nie dopuszczenie pomocy z zewnątrz może rodzić z czasem wiele problemów natury emocjonalnej, depresji jak również załamań i wzajemnych pretensji, żali, obwiniania. W czasie walki z chorobą nowotworową warto przyjmować i liczyć na wsparcie, które możemy otrzymać od bliskich, od znajomych, sąsiadów, lekarzy, pielęgniarek, fizjoterapeutów, psychologów, psychiatrów czy wolontariuszy. Dzięki nim łatwiej przetrwamy ten trudny czas. Czy okazywać swoją bezsilność, strach? Wszystko co prawdziwe i autentyczne będzie potęgować naszą bliskość. Chory nie potrzebuje od nas zapewnień że będzie dobrze i stałego oglądania kamiennej twarzy i pewności siebie. Jeśli jego choroba jest dla nas trudna do zniesienia emocjonalnie możemy o tym mówić, możemy płakać i rozmawiać o tym co trudne i bolesne. Nie ukrywajmy swoich uczuć, dzięki temu osoba chora poczuje się również lepiej zrozumiana i będzie się lepiej czuła w naszym towarzystwie. Spełnianie życzeń chorego? W pewnej fazie choroby nowotworowej osobę chorą przestaje interesować otoczenie i silnie skupia się na samym sobie, niekiedy popadając w egocentryzm. Dochodzi często do sytuacji gdy sam pacjent nie potrafi już odróżnić, które prośby wynikają naprawdę z jego potrzeb, a które stanowią zachcianki i fanaberie. W wielu przypadkach odróżnienie tego będzie spoczywało na bliskich, którzy zdając sobie sprawę z autentyczności próśb unikną wyrzutów sumienia w wyniku jakiejkolwiek odmowy. Rozmowy o umieraniu, śmierci, pogrzebie Osoba w terminalnej fazie choroby często samodzielnie będzie unikać takich rozmów. Powinniśmy wówczas pozwolić jej spokojnie odejść. Wszelkie kwestie spadkowe czy rodzinne rozpatrzone zostaną już przez bliskich, którzy pozostaną przy życiu. W sytuacji gdy sam chory podejmuje temat śmierci, umierania, pogrzebu warto rozpocząć rozmowę i jej nie unikać. Pozwólmy mu podzielić się obawami, wyrazić swoje życzenia odnośnie pochówku. Zmienianie tematu czy nie podejmowanie rozmowy sprawi, iż chory uzna to za temat tabu i pozostanie zupełnie sam ze swoimi smutnymi myślami i obawami. W sytuacji gdy konieczne jest doprecyzowanie pewnych spraw związanych ze śmiercią, jednak obie strony mają kłopoty z podjęciem tematu warto dopuścić możliwość pomocy i wsparcia przez osoby trzecie. Wówczas zwróćmy się do personelu hospicjum czy oddziału opieki paliatywnej. Czy przytulanie i dotyk są wskazane? Są to z pewnością zachowania dające szczególnie od bliskiej osoby znaczne poczucie oddania, bliskości i miłości, nie ma więc konieczności ich unikania. Warto jednak upewnić się, że nie sprawimy choremu bólu – jeśli jest świeżo po operacji, ma odczyny po radioterapii. Czasem warto się wstrzymać, pozostać blisko i pozwolić choremu wykazać inicjatywę. Niektórzy pacjenci zdają się również niejako sprawdzać czy testować osoby ze swojego otoczenia chcą wybadać czy nie boją się zarazić. Oczywiście jest to niemożliwe. Jednak ludzie tak silnie boją się chorób nowotworowych i bardzo często nie rozumieją mechanizmu ich powstawania, że wolą zachować wszelkie znane sobie środki bezpieczeństwa, które w ich mniemaniu uchronią ich przed zachorowaniem. Takie postępowanie jest często zupełnie niepotrzebne, gdyż unikają oni podawania ręki czy dotykania tych samych przedmiotów co osoba mająca raka. Rozmowy o przyszłości Osoby chore podobnie jak zdrowe potrzebują wybiegania swoimi planami i marzeniami w przyszłość. Może nie będzie to czas równie odległy jednak z pewnością zatrzymanie się całkowicie na chorobie i nie postrzeganie żadnych innych możliwości i scenariuszy w przyszłości wpłynie na samopoczucie i pogarszanie się nastroju osoby chorej. Pozwólmy więc na to i nawet wspólnie twórzmy plany, jednak nie przesadzajmy z odległością ram czasowych. Negatywne wypowiedzi chorego Czasem nie wiemy jak zareagować jak słyszymy same negatywne wypowiedzi z ust chorego. Warto się w nie wsłuchać, pozwolić mówić i wyrażać również negatywne emocje. W ten sposób pacjenci często wyrażają ukrywane wcześniej lęki i obawy, słuchając możemy dowiedzieć się jak i w czym chory potrzebuje pomocy i wsparcia. Chory skarży się na dolegliwości bólowe W chorobie nowotworowej funkcjonuje tzw. Piramida łagodzenia bólu co oznacza że wraz z postępem choroby i nasilaniem się bólu chory otrzymuje odpowiednio dobrane i silne leki. Jeśli chory uskarża się na ból warto skonsultować się z lekarzem prowadzącym, określenie bólu fizycznego na podobnym poziomie jak dotychczas może świadczyć ich jest to ból psychologiczny i konieczne będzie wsparcie psychologa lub psychiatry. Informacje w sieci Wiele informacji na temat nowotworów, ich leczenia i nie tylko znajduje się w sieci. Jednak pamiętajmy, że wszelkie wiadomości warto weryfikować u specjalisty i nie do końca wierzyć we wszystko. Każdy przypadek raka jest indywidualny i każdy z nas inaczej reaguje na leczenie. Podstawowe informacje możemy czytać w sieci. Pamiętajmy jednak iż mają one charakter poglądowy, a konkretne przypadki powinny być konsultowane z lekarzem.Modlitwy do św. Peregryna (patron chorych na raka) Święty Peregrynie, dałeś nam przykład do naśladowania bo jako chrześcijanin byłeś oddany miłości, jako Serwita byłeś wierny w służbie, jako pokutnik pokornie uznawałeś swój grzech, dotknięty - cierpliwie znosiłeś cierpienie.Światowy Dzień Chorego, który przypada 11 lutego jest okazją, byśmy wszyscy pomyśleli o chorych. Fundacja „Dr Clown” zachęca: podaruj dobrą myśl choremu - życzenia, słowa otuchy i wsparcia - a wolontariusze przekażą je chorym w szpitalach i hospicjach. Światowy Dzień Chorego, który przypada 11 lutego jest okazją, byśmy wszyscy pomyśleli o chorych. Fundacja „Dr Clown” zachęca: podaruj dobrą myśl choremu - życzenia, słowa otuchy i wsparcia - a wolontariusze przekażą je chorym w szpitalach i hospicjach. Przesyłajcie dobre myśli, życzenia i pozdrowienia dla chorych. Wolontariusze – „doktorzy clowni” zaniosą listy do chorych przebywających w polskich szpitalach i hospicjach 11 lutego w Światowy Dzień Chorego oraz w następnych dniach. – Dobro chorych szczególnie leży nam na sercu od początku istnienia Fundacji „Dr Clown”. Naszym celem jest, aby żaden chory nie był smutny, dlatego regularnie odwiedzamy szpitale i hospicja, prowadząc „Terapię śmiechem”. 11 lutego, Światowy Dzień Chorego, to dla nas wyjątkowe święto, w ten dzień chcemy o chorych zadbać szczególnie i zaprosić wszystkich do dzielenia się słowami otuchy, wsparcia i nadziei, które przekażemy, razem z nieodłącznym uśmiechem. Spływają do nas przepiękne, wzruszające listy – to pokazuje, że chęć do dzielenia się życzliwością jest w każdym z nas – mówi Anna Czerniak, Prezes Fundacji „Dr Clown”. Co może znaleźć się w takim liście do chorego? Słowa wsparcia, otuchy, życzenia powrotu do zdrowia i nie tylko. W listach nie brakuje bowiem przemyślanych słów dających poczucie prawdziwej bliskości z chorym, rysunków, a nawet numerów telefonów, na wypadek, gdyby chory miał ochotę z kimś porozmawiać. – Dwukrotna realizacja akcji „Wszystkiego dobrego dla chorego” pokazała, jak łatwo można dzielić się życzliwością i dobrem. Jak niewiele potrzeba by dodać siły, wytrwałości w walce z chorobą. Zapraszamy ponownie, by z okazji Światowego Dnia Chorego poświęcić chwilę, wysłać swoje dobre słowa do chorych. Wzorem ubiegłych lat jesteśmy przekonani, że i tym razem nie zabraknie w nich olbrzymiej szczerości, życzliwości i zaangażowania w wypisaniu kartek dla chorych – mówi Marta Szewerda, Pełnomocnik Fundacji „Dr Clown” w Opolu. Jak można przekazać dobre myśli chorym? Można je przesłać drogą elektroniczną, za pośrednictwem Facebooka, wybierając miasto, w którym chory otrzyma list. Wirtualnie przekazane kartki zostaną przepisane przez wolontariuszy Fundacji „Dr Clown”. Specjalnie oznakowane pojemniki oraz kolorowe karteczki do własnoręcznego napisania listu można też znaleźć w wyznaczonych miejscach (kawiarnie, biblioteki, szkoły, księgarnie i inne instytucje) w wybranych miejscowościach. Dodatkowo do przesyłania dobrych myśli chorym włączyli się uczniowie szkół i przedszkoli, studenci uniwersytetów, pracownicy teatrów (Teatr Lalki w Opolu i Teatr Nowy w Poznaniu) i wiele innych osób w ponad 25 miastach i miejscowościach. Lista miejscowości, w których odbywa się akcja: Białystok, Bydgoszcz, Gniewkowo, Tuchola, Gdańsk, Kielce, Leszno, Łódź, Opole, Prudnik, Olsztyn, Dywity, Poznań, Rzeszów, Sieradz, Suwałki, Katowice, Ruda Śląska, Zabrze, Świętochłowice, Chorzów, Bytom, Gliwice, Toruń, Warszawa i Zielona Góra. Projekt jest elementem programu „Terapii śmiechem”, realizowanego przez Fundację „Dr Clown” od 1999 roku w polskich szpitalach, jak również placówkach specjalnych, edukacyjnych i opiekuńczych. Wolontariusze Fundacji, „doktorzy clowni”, w kolorowych strojach i z czerwonymi noskami niosą uśmiech i bawiąc, likwidują napięcia spowodowane trudną sytuacją osób zmagających się z chorobą i trudnościami życiowymi. W 2017 roku wolontariusze Fundacji „Dr Clown” odwiedzili około 60 tysięcy podopiecznych w ponad 80 miastach w całej Polsce. źródło: Dr Clown JIcC3Uq.
wiersze dla chorych na raka
